Jak zbudowano pierwszy prosty procesor z nanorurek

Przykładowy symbol tranzystora z oznaczonymi elektrodami

Najprostszy sposób na procesor z nanorurek to zrobienie swoistej kanapki. Zasada jest identyczna jak w przypadku układów wytwarzanych w technologii krzemowej, jednak w tym przypadku podstawową różnicą są składniki. Tak jak w kuchni liczy się przepis i sposób przyrządzenia. Aby zatem uzyskać układ elektroniczny należy przestrzegać kolejności wykonywanych czynności, które tworzą proces produkcji. Praca ta jest niezwykle mozolna, wymaga bezwzględnej czystości i precyzji.

Wytworzenie pojedynczego tranzystora jest związane przygotowaniem podłoża, na który są nanoszone i odpowiednio formowane warstwy materiałów tworzących w przyszłości bramkę tranzystora (elektroda G).

Tranzystor z nanorurek, fragment procesu wytwarzania. Faza I

(na podstawie materiałów znalezionych w Internecie)

Kolejna faza dotyczy wyhodowania nanorurek na powierzchni kwarcu. Ta faza jest nowym elementem niestosowanym dotychczas w mikroelektronice. Podstawowa trudność to zapanowanie nad strukturą i ułożeniem nanorurek, których często chaotyczne rozmieszczenie i wzajemne krzyżowanie decyduje o defektach układów elektronicznych (ponieważ nanorurki węglowe są krystaliczną formą węgla).